Rok 2016

Body/Ciało
7 stycznia 2016

REŻYSER
Małgorzata Szumowska
ROK PRODUKCJI
2015
Polska

Co się stanie, jeśli zestawimy ze sobą zgorzkniałego prokuratora chętnie zaglądającego do kieliszka, próbującego poradzić sobie ze śmiercią żony i jego córkę – anorektyczkę oraz jej terapeutkę, która kontaktuje się z zaświatami i oznajmia, że otrzymała wiadomość od zmarłej? Jeśli główne postaci odegrane zostaną przez Gajosa, Ostaszewską i Suwałę, a poprowadzi ich Małgorzata Szumowska to możemy być pewni, że nie wyjdziemy z filmu zawiedzeni. Twórcy pięknie łączą ze sobą dramatyczne wątki i czarny humor, unikają przy tym patosu i moralizatorstwa, co doceniono na licznych festiwalach filmowych (m. in. Srebrny Niedźwiedź na ubiegłorocznym Berlinale). Szumowska kocha kontrowersyjne tematy i często porusza je w swoich filmach. Jedni ją za to uwielbiają, a inni zarzucają pretensjonalność. Bardzo byśmy chcieli poznać Wasze zdanie!

Sól ziemi
14 stycznia 2016

REŻYSER
Juliano Ribeiro Salgado, Wim Wenders
ROK PRODUKCJI
2014
Brazylia, Francja, Włochy

Czy jesteśmy w stanie zrozumieć artystę? Jak to jest patrzeć na świat oczyma wybitnego fotografa i dostrzegać piękno tam, gdzie nie widzą go inni? Być może po obejrzeniu dokumentu Wendersa, w którym będziemy mogli poznać Sebastiao Salgado sami zechcemy chwycić za aparaty! Artysta przez wiele lat towarzyszył ludziom, którzy cierpieli i umierali na jego oczach. Był świadkiem głodu, wojen, ludobójstwa. Te przeżycia odbiły na nim swoje piętno. W swoim nowym projekcie Genesis postanowił więc ukazać świat, w którym życie toczy się bez ingerencji człowieka, a bogactwo fauny i flory zachwyca swoim pięknem. Dokument został nagrodzony między innymi na festiwalach Dwa Brzegi, Docs Against Gravity Film Festival, w Cannes, zgarnął Cezara i był nominowany do Oskara.

45 lat
21 stycznia 2016

REŻYSER
Andrew Haigh
ROK PRODUKCJI
2014
Wielka Brytania

Geoff oraz Kate są małżeństwem od prawie 45 lat. Wielkimi krokami zbliża się ich rocznica ślubu, na którą przygotowano huczne przyjęcie. Mogłoby się wydawać, że tak długi związek dwojga ludzi musi mieć niezwykle silne fundamenty, opierać się na bezwzględnej miłości i zaufaniu. Gdy jednak Geoff dowiaduje się o śmierci swojej dawnej ukochanej pojawiają się liczne znaki zapytania. Andrew Haigh stworzył wokół tego tematu film niezwykły, złożony i naładowany emocjami. Udało mu się uniknąć banałów i jednoznaczności, a wybitne kreacje aktorskie głównych bohaterów (które doceniono między innymi na Berlinale) stały się przysłowiową wisienką na torcie.

Turysta
25 lutego 2016

REŻYSER
Ruben Östlund
ROK PRODUKCJI
2014
Dania, Francja, Norwegia, Szwecja

„Turysta” Rubena Östlunda jest dziełem, po którym możemy zagwarantować, że wybuchnie żywa dyskusja! Ogrom pytań, które same cisną się na usta o role kobiety i mężczyzny w rodzinie, o tchórzostwo, kryzys męskości i sens życia w tradycyjnym związku nie może pozostać bez echa. Film zaczyna się spokojnie. Małżeństwo z dwójką dzieci postanawia spędzić urlop w Alpach Francuskich. Piękne widoki, luksusowy hotel, pogoda idealna na narty. Sielankę burzy niespodziewana lawina, która ukazuje priorytety oraz słabe strony bohaterów. Film był nominowany do wielu nagród i zakończył rok z licznymi statuetkami na swoim koncie. Warto tu wspomnieć chociażby o Nagrodzie Jury w Cannes, wygranej Critics’ Choice dla najlepszego filmu zagranicznego czy 6 Złotych Żukach od Szwedzkiego Instytutu Filmowego. Bardzo polecamy!

Moje własne Idaho
3 marca 2016

REŻYSER
Gus Van Sant
ROK PRODUKCJI
1991
USA

Film uznawany za wybitne dzieło kinematografii LGBT. Gus Van Sant opowiada w nim historię dwóch młodych mężczyzn mieszkających na ulicach Portland i zarabiających na życie jako męskie prostytutki. Mike jest chorym na narkolepsję bezdomnym, który za wszelką cenę próbuje odnaleźć swoja matkę. Scott pochodzi z bogatej rodziny, ma odziedziczyć majątek, ale na przekór swojemu ojcu wybiera życie na ulicy. Dzieło mówi w niezwykły sposób o przyjaźni, miłości i lojalności. River Phoenix za rolę Scotta został obsypany nagrodami (Puchar Volpi na MFF w Wenecji, Independent Spirit oraz NSFC dla najlepszego aktora). Aktorowi wróżono wielką karierę. Niestety 2 lata po premierze filmu zmarł po przedawkowaniu narkotyków. Do dziś nazywany jest Jamesem Deanem lat 90..

Salto
10 marca 2016

REŻYSER
Tadeusz Konwicki
ROK PRODUKCJI
1965
Polska

Na czas tego seansu należy zapomnieć o tym wszystkim, do czego przyzwyczaiło nas współczesne kino i przygotować się na powolna akcję i niezwykłą literackość dzieła. „Salto” to kino poetyckie, nastrojowe, obfitujące w zagadki i niedomówienia. Do prowincjonalnego miasteczka przybywa tajemniczy mężczyzna w skórzanej kurtce i ciemnych okularach. Przedstawia się jako Kowalski-Malinowski i opowiada mieszkańcom różne wersje swojego dotychczasowego życia. Konwicki obsadził w głównej roli wybitnego Zbigniewa Cybulskiego, któremu towarzyszą między innymi Gustaw Holoubek, Andrzej Łapicki czy Iga Cembrzyńska. „Salto” to jeden z tych filmów, które po prostu trzeba zobaczyć!

Droga krzyżowa
17 marca 2016

REŻYSER
Dietrich Brüggemann
ROK PRODUKCJI
2014
Niemcy

Zbliża się wielkimi krokami Wielki Tydzień zapowiadający Wielkanoc, więc postanowiliśmy zaprosić wszystkich do uczestniczenia w „Drodze Krzyżowej”.  Wyruszymy w nią wraz z czternastoletnią Marią, która wychowuje się w rodzinie wyznającej radykalny katolicyzm. Czy takie otoczenie pozostawia miejsce na indywidualizm dojrzewającej dziewczynki? Może właśnie poświęcenie i bezgraniczna wiara w Boga i Szatana są sposobem na wyrażenie siebie? Przyznać trzeba, że Dietrich Brüggemann wyreżyserował 14 scen, nawiązujących do ostatniej drogi Jezusa przed ukrzyżowaniem, wobec których nie sposób przejść obojętnie. Doceniono je już wielokrotnie chociażby nagradzając podczas MFF w Valladolid Srebrnym Kłosem, podczas Berlinale w 2014r. Nagrodą Jury Ekumenicznego oraz Srebrnym Niedźwiedziem. 

Funny Games
31 marca 2016

REŻYSER
Michael Haneke
ROK PRODUKCJI
1997
Austria

Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, czego oczekujemy od filmów? Jak bardzo przyzwyczajeni jesteśmy do brutalnych, krwawych i okrutnych scen? Jeśli nie, to „Funny Games” Michaela Haneke sprawi, że dowiecie się o sobie czegoś, czego być może nie chcielibyście wiedzieć. Historia jest z pozoru banalna. Dwóch mężczyzn znęca się nad trzyosobową rodziną. Haneke bawi się konwencją, stylistyką oraz z widzem, który na ekranie wydawałoby się, że widział już wszystko. Puszczając do nas oko zadaje pytanie: czy w najbardziej drastycznych momentach odwrócimy wzrok czy może będziemy zniecierpliwieni oczekiwać kolejnych wydarzeń?

Nawet góry przeminą
7 kwietnia 2016

REŻYSER
Zhangke Jia
ROK PRODUKCJI
2015
Chiny, Francja, Japonia

Jaki wpływ na nasze życie mają decyzje, które podejmujemy każdego dnia? Czy wybierając swoją życiową drogę kierować się powinniśmy uczuciami czy rozsądkiem? Są to pytania, które towarzyszą głównej bohaterce nowego dzieła Jia Zhangke „Nawet góry przeminą”. Tao to młoda dziewczyna, którą poznajemy w 1999r. w chwili, gdy musi dokonać wyboru pomiędzy dwoma mężczyznami zabiegającymi o jej względy. Jeden z nich to cichy i sympatyczny górnik, drugi – bogaty lokalny biznesmen. Film przenosi nas po chwili do roku 2014 a następnie 2025r. Możemy zobaczyć konsekwencje tego wyboru. Zhangke używa relacji międzyludzkich do ukazania przemian ekonomiczno-społecznych, drogi Chin ku drapieżnemu kapitalizmowi. Film został wyróżniony na MFF w San Sebastian Nagrodą Publiczności dla najlepszego filmu europejskiego oraz nominowany do Złotej Palmy w Cannes. Premierę w Polsce miał zaledwie miesiąc temu, więc zapraszamy serdecznie zarówno tych, którzy jeszcze nie zdążyli zobaczyć go w kinowej sali, jak i wszystkich, dla których jeden seans to stanowczo za mało.

2 Mandarynki
14 kwietnia 2016

REŻYSER
Zaza Urushadze
ROK PRODUKCJI
2013
Gruzja, Estonia

Słodko-gorzki film. Trwa wojna. Abchazja walczy o odłączenie się od Gruzji. Plantator mandarynek przygarnia pod swój dach dwóch rannych mężczyzn, walczących do tej pory po przeciwnych stronach konfliktu. Wymusza na nich obietnicę, że w jego domu zachowają pokój. On przygotowuje się do zbioru mandarynek, a panowie powtarzają, że gdy tylko odzyskają siły rzucą się sobie go gardeł. Zaza Urushadze oszczędził nam zbędnego moralizatorskiego tonu przedstawiając historię, która wywołuje wiele emocji. Film był nominowany zarówno do Oskara jak i Złotego Globu w kategorii filmów zagranicznych. Wyszedł z nagrodą za reżyserię z Warszawskiego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego, jak również nagrodzony został Satelitą.

Marina Abramović: artystka obecna
21 kwietnia 2016

REŻYSER
Matthew Akers
ROK PRODUKCJI
2012
USA

Marina Abramović nazywana jest babcią performance’u. O sobie mówi, że jest głodna eksperymentu i niczego się nie boi. Dla sztuki gotowa jest na wszystko. Potrafiła zjeść kilogram miodu, wypić litr wina, wyciąć sobie na brzuchu pięcioramienną gwiazdę, okładać się biczami i leżeć na lodowym krzyżu. Innym razem czesała swoje włosy tak długo aż skóra na jej głowie zaczęła krwawić. Oddawała swój los w ręce publiczności kładąc na stole 72 przedmioty w tym skalpel, piórko, różę, bat, pistolet i pozwalając by widzowie użyli ich na niej w dowolny sposób. Dokument Matthew Akersa jest zarówno biografią artystki jak i zapisem jej performance’u w nowojorskim Muzeum Sztuki Współczesnej. Otrzymał nagrody publiczności w 2012r. na festiwalach filmowych Dwa Brzegi oraz Berlinale.

Plemię
28 kwietnia 2016

REŻYSER
Mirosław Słaboszpycki
ROK PRODUKCJI
2014
Holandia, Ukraina

Czy istotny jest dla Was język, którym porozumiewają się filmowi bohaterowie? Wielokrotnie staraliśmy się prezentować kino nieanglojęzyczne, wychodziliśmy poza naszych rodzimych twórców. Znamy również kino nieme. Tym razem postawiliśmy na język… migowy. Bez napisów i lektora, który towarzyszyłby zachowaniom bohaterów. Czy wystarczy wnikliwa obserwacja oraz mimika aktorów, byśmy mogli zrozumieć fabułę? Mirosław Słaboszpycki wykazał się dużą odwagą, która została doceniona. Film otrzymał Nagrodę Krytyków Europejskiej Akademii Filmowej – Prix FIPRESCI, a reżyser okrzyknięty został Europejskim odkryciem roku 2014. Na Toffifest zgarnął Grand Prix Festiwalu – Złotego Anioła, Nagrodę Indywidualną dla najlepszego reżysera podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Salonikach, a na Międzynarodowym Festiwalu Operatorów Filmowych Manaki Brothers wyróżniony został operator filmu, Valentyn Vasyanovych.

Dogville
5 maja 2016

REŻYSER
Lars von Trier
ROK PRODUKCJI
2003
Dania, Finlandia, Francja, Holandia, Niemcy, Norwegia, Szwecja, Wielka Brytania, Włochy

Dogville to niezwykłe miejsce. Domy naszkicowane kredą, napis DOG strzegący miasta i ludzie, którzy postanawiają dobrodusznie przyjąć do swojej społeczności kobietę, która ucieka przed gangsterami. W zamian proszą ją o drobne przysługi. Pomoc przy dzieciach, praca w ogrodzie. Na sympatię trzeba sobie przecież zasłużyć. Lars von Trier łączy film i sztukę teatralną i pozwala obejrzeć nam ten podzielony na 9 rozdziałów eksperyment. Dzieło budzi w widzach na całym świecie skrajne emocje. Reżyser mówi, że przedstawił w nim Amerykę ze swojego punktu widzenia, choć przed stworzeniem filmu nigdy jej nie odwiedził. To jedno z tych dzieł, które po prostu trzeba zobaczyć! My już nie możemy doczekać się seansu i dyskusji po nim!

Tom
12 maja 2016

REŻYSER
Xavier Dolan
ROK PRODUKCJI
2013
Francja, Kanada

Xavier Dolan mimo bardzo młodego wieku dał się nam poznać jako niezwykły aktor, reżyser, scenarzysta, producent, montażysta. Jego wcześniejsze „Wyśnione miłości”, „Na zawsze Lawrence” czy powstały dwa lata temu „Mama” odbiły się szerokim echem w świecie kina i przysporzyły Kanadyjczykowi wielu fanów. „Tom” to dzieło wyróżniające się na tle pozostałych filmów. Thriller psychologiczny, nawiązujący do stylistyki horroru, wzbogacony cytatami z „Psychozy” Hitchcocka. Tytułowy Tom po śmierci swojego partnera przyjeżdża na wioskę by uczestniczyć w jego pogrzebie. Poznaje rodzinę chłopaka, która, jak się okazuje, nie jest świadoma tego jakie relacje łączyły młodych mężczyzn i nie ma ochoty tego zmieniać. Dolan rezygnuje z moralizatorskiego tonu, tworzy postaci niejednoznaczne. Doceniono to 1 2013r. na MFF w Wenecji gdzie Dolan otrzymał Nagrodę Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej (FIPRESCI).

Że życie ma sens
19 maja 2016

REŻYSER
Grzegorz Lipiec
ROK PRODUKCJI
2000
Polska

Młodzi ludzie poszukujący sensu życia, próbujący wyrwać się z szarej rzeczywistości prowincjalnego osiedla i eksperymentujący z narkotykami – taki temat w odpowiednich rękach może zaowocować kinem najwyższych lotów. Tak stało się w przypadku „Że życie ma sens”. Niski budżet, amatorzy zamiast profesjonalnych aktorów, czarno-białe kadry – te dodatkowe smaczki doceni każdy kinoman! Tym razem jednak postanowiliśmy, że nie poprzestaniemy na samym filmie i postaramy się by ten wieczór był dla Was wyjątkowy. Zaprosiliśmy do nas Grzegorza Lipca – reżysera, scenarzystę i aktora nagrodzonego między innymi Złotą Kaczką za najlepszy film offowy, Nagrodą Polskiego Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego, czy Grand Prix w Konkursie Kina Niezależnego podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Widzowie będą mogli zapytać go osobiście o to jak wygląda proces twórczy w przypadku kina niezależnego, na jakie poświęcenie trzeba być gotowym na planie, jak z 40 godzin materiałów roboczych zmontować trwający 87 minut obraz, jak zdobyć budżet i jaki jego procent przeznaczyć na zakup piwa. Zapraszamy serdecznie!

Mary i Max
2 czerwca 2016

REŻYSER
Adam Elliot
ROK PRODUKCJI
2009
Australia

Skąd biorą się dzieci? Przynosi je bocian czy znajdujemy je w kapuście? Ośmioletnia Mary dowiedziała się, że w Australii biorą się z dna kufla z piwem. Każdy rodzic ma prawdopodobnie nadzieję, że jego dziecko pozna wcześniej czy później odpowiedź na to pytanie dzięki swoim rówieśnikom. Mary jest jednak małą, pulchną dziewczynką z blizną na twarzy. Nie nawiązuje bliższych relacji z innymi dziećmi, które okrutnie z niej żartują. Postanawia więc napisać list do przypadkowego Amerykanina i poznać odpowiedź na nurtujące pytanie. Korespondencja trafia do czterdziestoczteroletniego Maxa cierpiącego na zespół Aspargera i staje się początkiem oryginalnej przyjaźni. Animacja Adama Elliota jest niezwykle dojrzałym i dopracowanym dziełem, które wywołuje na przemian śmiech i wzruszenie. Polecamy!

Przesłuchanie
9 czerwca 2016

REŻYSER
Ryszard Bugajski
ROK PRODUKCJI
1982
Polska

Dzieło określane jako „najbardziej antykomunistyczny film w historii PRL”. Stał się bezpośrednią przyczyną rozwiązania zespołu „X” Andrzeja Wajdy. Mimo, że został nakręcony w 1982r. to swoją premierę miał dopiero 7 lat później. Ryszard Bugajski mówi o nim: „Mój film jest manifestem człowieka, który chce być wolny bez względu na cenę, jaką musi zapłacić.” Opowiada on historię artystki kabaretowej, która po jednym z występów zostaje zabrana z restauracji przez dwóch mężczyzn i przewieziona do więzienia. Żąda się od niej by złożyła zeznania obciążające kolegę z zespołu, oskarżonego o zdradę ojczyzny i szpiegostwo. Rozpoczyna się długie, brutalne i niezwykle okrutne przesłuchanie… Nie sposób wymienić wszystkich nagród jakimi został obsypany film. Do najważniejszych należą Nagroda Jury za najlepszą rolę kobiecą na MFF w Cannes dla Krystyny Jandy, nagrody Fundacji Kultury Polskiej, dziennikarzy, publiczności, Nagroda Specjalna Jury, Nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą dla Krystyny Jandy oraz za pierwszoplanową rolę męską dla Janusza Gajosa na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Ten film nie zostawi nikogo obojętnym!

Zjazd absolwentów
6 października 2016

REŻYSER
Anna Odell
ROK PRODUKCJI
2013
Szwecja

Nowy sezon rozpoczynamy filmem, który został zwycięzcą Konkursu Filmów o Sztuce podczas Nowych Horyzontów w 2014 r. Początkowo szwedzka artystka Anna Odell planowała nakręcić swoje dzieło podczas autentycznego zjazdu absolwentów w swojej dawnej szkole. Nie została jednak na niego zaproszona, więc z pomocą aktorów przedstawia, co mogłoby się na nim hipotetycznie wydarzyć. Dla młodych ludzi czas, w którym pobierają edukację, jest często niezwykle stresujący. Nie każdy jest duszą towarzystwa, łatwo nawiązuje relacje z rówieśnikami, a niewiele trzeba by stać się obiektem drwin. W kinie podejmowano już ten temat niejednokrotnie, jednak forma, którą przybiera „Zjazd absolwentów” jest czymś zupełnie nowym, z pogranicza filmu dokumentalnego i performance’u. Czegoś takiego nie można przegapić!

Marzenia w Kopenhadze
13 października 2016

REŻYSER
Max Kestner
ROK PRODUKCJI
2009
Dania

Byliście kiedyś w Kopenhadze? Stolica Danii jest jednym z największych miast Skandynawii położonym nad cieśniną Sund, na dwóch wyspach Zelandia i Amager. Mimo że zamieszkuje ją ponad półtora miliona mieszkańców, wciąż charakteryzuje się specyficzną kameralnością, o którą trudno w innych miastach. Max Kestner pokazuje nam miejsca, które są często pomijane. Napisy na murach, budynki i ulice opowiadają historię mieszkańców Kopenhagi. Przecież wszystko to kształtuje naszą codzienność, a jednocześnie sposób, w jaki żyjemy, wpływa na nasze otoczenie.

20 000 dni na ziemi
20 października 2016

REŻYSER
Jane Pollard, Iain Forsyth
ROK PRODUKCJI
2014
Wielka Brytania

Czy chcielibyście spędzić jeden dzień u boku człowieka, który już za życia stał się legendą? Podążać za nim na spotkanie ze znajomymi, na wizytę u terapeuty, spędzić wieczór przed telewizorem. Takie doświadczenie musi być niezwykłe. Nie możecie więc przegapić kolejnej pozycji w naszym repertuarze, bo śledzić będziemy… Nicka Cave’a. Ten australijski artysta jest nie tylko muzykiem, ale także poetą, prozaikiem, grafikiem oraz aktorem. Oczywiście film jest nie lada gratką dla wszystkich fanów twórczości gwiazdy, ale nie tylko. Twórcy bawią się formą, serwują nam obraz ironiczny, piękny wizualnie i oczywiście wzbogacają go cudowną muzyką. My już nie możemy się doczekać!

Pieta
27 października 2016

REŻYSER
Ki-duk Kim
ROK PRODUKCJI
2012
Korea Południowa

Wszyscy lubimy kontrasty i kontrowersje, a Ki-duk Kim wie jak je nam zaserwować. Widzimy więc perfekcyjne wieżowce zestawione ze slumsami, które za chwilę zostaną zlikwidowane, brutalnego egzekutora długów Lee Kang-do, oraz cichą kobietę podającą się za jego matkę, której nigdy wcześniej nie miał okazji poznać. Twórca takich dzieł jak Pusty dom (2004 r.) czy Wiosna, lato, jesień, zima… i wiosna (2003 r.) w swoim osiemnastym dziele pozostaje wierny miłości do prostych fabuł, długich ujęć, a obraz mówi więcej niż słowa. Jego kino jest specyficzne. Jedni je uwielbiają, inni zarzucają mu przerost formy nad treścią. Niewielu pozostaje jednak obojętnych, bo o dziełach reżysera naprawdę trudno jest zapomnieć nawet długo po seansie.

Goltzius and the Pelican Company
3 listopada 2016

REŻYSER
Peter Greenaway
ROK PRODUKCJI
2012
Chorwacja, Francja, Holandia, Wielka Brytania

Listopad rozpoczynamy niezwykłym dziełem Petera Greenawaya, które można określić mianem eksperymentu audiowizualnego. Tytułowy Hendrik Goltzius chce przekonać margrabiego Alzacji, by ten sfinansował drukarnię, dzięki której światło dzienne mogłaby ujrzeć erotyczna, ilustrowana wersja Starego Testamentu. W tym celu tworzy sześć inscenizacji biblijnych opowieści, dzięki którym dowiemy się, jak wyglądało pożycie Adama i Ewy, zanim zaznali czym jest wstyd, czy też co czuły córki Lota zmuszone do współżycia z własnym ojcem. Brytyjczyk bawi się kontrowersyjnymi scenami, a dzięki barokowej stylistyce i zabawnym dialogom, jego obraz ogląda się za zapartym tchem, mimo że nie należy on do najłatwiejszych w odbiorze. Już nie możemy się doczekać dyskusji po seansie!

Fanatyk
10 listopada 2016

REŻYSER
Henry Bean
ROK PRODUKCJI
2001
USA

W 1965 r. New York Times zdemaskował Daniela Burrowsa, sekretarza Amerykańskiej Partii Nazistowskiej oraz lidera Ku Klux Klanu, ujawniając jego żydowskie korzenie. Mężczyzna niedługo po tym popełnił samobójstwo. Te autentyczne wydarzenia zainspirowały Henry’ego Beana do stworzenia kontrowersyjnego dzieła mówiącego o dyskryminacji, fanatyzmie i buncie. W niezwykle trudną i złożoną postać głównego bohatera wcielił się niespełna dwudziestodwuletni, mało znany wówczas Ryan Gosling, tworząc jedną ze swoich najlepszych kreacji aktorskich. „Fanatyk” został nagrodzony w 2001 roku Główną Nagrodą Jury podczas festiwalu Sundance. Jesteśmy pewni, że po jego obejrzeniu nikt na widowni nie pozostanie obojętny.

Tańcząc w ciemnościach
17 listopada 2016

REŻYSER
Lars von Trier
ROK PRODUKCJI
2000
Argentyna, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Islandia, Niemcy, Norwegia, Szwecja, USA, Wielka Brytania, Włochy

Czy lubicie musicale? Znacie dorobek artystyczny Björk? Jesteście fanami filmów Larsa von Triera? A może ciekawi Was co wyjdzie, jeśli połączymy ten specyficzny gatunek filmu z dwoma wielkimi nazwiskami? Jeśli na któreś z powyższych pytań odpowiedzieliście twierdząco, to nie możecie przegapić naszego czwartkowego seansu! Oczywiście nie obędzie się bez świetnej fabuły. Film opowiada historię Selmy, która przyjechała z Czechosłowacji do Stanów Zjednoczonych, by zapewnić swojemu synowi operację oczu, mającą uchronić go przed utratą wzroku. Ciężko pracuje, ukrywając przed pracodawcą, że sama powoli przestaje widzieć. Kocha jednak muzykę, dzięki której wszystko, co ją otacza, zyskuje cieplejsze barwy. Nawet rygorystyczne ograniczenia Dogmy, zgodnie z którymi von Trier tworzy swoje dzieła, ustąpiły by ukazać cudowny świat, wypełniony dźwiękami skomponowanymi przez islandzką piosenkarkę. Pozycja obowiązkowa dla każdego kinomana!

Zwierciadło
24 listopada 2016

REŻYSER
Andriej Tarkowski
ROK PRODUKCJI
1975
ZSRR

Wśród prawdziwych kinomanów każdy musi znać nazwisko Andrieja Tarkowskiego. Był to twórca, który nie znosił w sztuce kompromisów, co skutkowało często nieporozumieniami pomiędzy nim a współpracownikami i władzami radzieckiej kinematografii. W trakcie swojej prawie trzydziestoletniej kariery nakręcił zaledwie 7 pełnometrażowych, fabularnych filmów, które zostały okrzyknięte arcydziełami. Tym razem chcielibyśmy zaprezentować Wam „Zwierciadło” z 1975 r. Reżyser przygotował ponad 20 różnie zmontowanych wersji tego filmu, zanim osiągnął zadowalający efekt. Jest to dzieło dojrzałego artysty, nostalgiczna podróż w przeszłość, swoiste rozliczenie się z życiem przed śmiercią. Zapraszamy!

Zimowy sen
1 grudnia 2016

REŻYSER
Nuri Bilge Ceylan
ROK PRODUKCJI
2014
Francja, Niemcy, Turcja

W centralnej Anatolii znajduje się mały hotel prowadzony przez emerytowanego aktora Aydina. Zamieszkują go wraz z nim wyemancypowana, rozwiedziona siostra oraz dużo młodsza, potulna żona prowadząca działalność dobroczynną. Na tle przepięknych krajobrazów reżyser mówi o trudnych tematach, jak brak reakcji na dziejące się wokół zło, szczerość w stosunku do samego siebie. Film jest wypełniony dialogami. Ceylanowi zależało, by odtwórcy ich nie zmieniali, powstrzymali się od improwizacji. Obsadził więc w głównych rolach wielkich aktorów, z nienagannym warsztatem. W jego filmie odnajdziemy inspiracje opowiadaniami Czechowa, prozą Dostojewskiego. Film został wyróżniony między innymi Złotą Palmą na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w 2014 r. Serdecznie zapraszamy.

Rękopis znaleziony w Saragossie
8 grudnia 2016

REŻYSER
Wojciech Has
ROK PRODUKCJI
1964
Polska

Przenoszenie na srebrny ekran arcydzieł literatury wiąże się zawsze z dużym ryzykiem. Rzadko udaje się filmom dorównać swoim pierwowzorom, a dzieła, które okazały się od nich lepsze, można policzyć na palcach. Rękopis znaleziony w Saragossie niewątpliwie należy do tych drugich. Wojciech Has, adaptując dziewiętnastowieczną powieść Jana Potockiego, stworzył film-legendę, którego znajomość jest obowiązkowa dla każdego kinomana. Jest on stylową, poetycką, kostiumową komedią spod znaku płaszcza i szpaty. Kapitan Alfons van Wordena podróżuje przez góry Sierra Morena do Madrytu, popadając co chwila w rozmaite tarapaty. Obraz imponuje rozmachem i niekonwencjonalnością. Niezwykłe aktorstwo Zbigniewa Cybulskiego, Igi Cembrzyńskiej czy też Gustawa Holoubka, pomysłowość Wojciecha Hasa, która zastąpiła efekty specjalne, piękna muzyka Krzysztofa Pendereckiego sprawiają, że po film sięgają kolejne pokolenia i mimo że od premiery minęło ponad 50 lat, nadal wzbudza on w widzach zachwyt.

Holy Motors
15 grudnia 2016

REŻYSER
Leos Carax
ROK PRODUKCJI
2012
Francja, Niemcy

Film zagadka, łamigłówka, niezbadany grunt wypełniony porozrzucanymi wskazówkam — takimi słowami jest często określany „Holy Motors”. Nie jest to kino, do którego zostaliśmy przyzwyczajeni, w którym akcja skupiona jest wokół głównego wątku, gdzie poznajemy bohaterów, rozumiemy ich wybory. Główna postać w filmie Caraxa to, na pierwszy rzut oka, bogaty biznesmen, który jeździ na liczne spotkania białą limuzyną zaopatrzoną w … peruki, ubrania, różne rodzaje broni. Wciela się podczas nich w role żebraczki, bogacza, bandziora, kaskadera. Nawet gdy wychodzi z roli postać, którą odgrywał, nie przestaje istnieć. „Holy motors” to pełna paradoksów układanka, która zainteresuje każdego fana oryginalnego, dobrego kina, które nie pozwala o sobie zapomnieć na długo po seansie.

Alpy
22 grudnia 2016

REŻYSER
Yorgos Lanthimos
ROK PRODUKCJI
2011
Grecja

Trudno pogodzić się ze stratą bliskich. Gdy śmierć nam ich odbiera wiele dalibyśmy za możliwość przeżycia chociażby kilku kolejnych dni u ich boku. Grupa „Alpy” to grono profesjonalistów, którzy pomagają swoim klientom przejść przez te trudne chwile. Wcielają się oni w role zmarłych osób, zajmując ich miejsce przez jakiś czas, by pomóc najbliższym pogodzić się ze stratą. Jak nietrudno się domyślić, taka praca jest niezwykle wymagająca, często niebezpieczna i nietrudno w niej zatracić granice między profesjonalizmem i prywatnym zaangażowaniem. Lanthimos stworzył film, który można interpretować na wiele sposobów. Oryginalne aktorstwo i wielowarstwowa konstrukcja jego dzieła zasługuje na uwagę i zapewne zachęci do dyskusji po seansie.

Szukaj
Znajdziesz nas na
Newsletter
Wspierają nas

Politechnika Wrocławska

 

Filmoteka Narodowa

 

Sieć Kin Studyjnych i Lokalnych

 

Polski Instytut Sztuki Filmowej

 

Polska Federacja Dyskusyjnych Klubów Filmowych

Patroni medialni

Na PWr

 

Radio LUZ

Archiwa newsów